این پای را بگو که از ارتعاش بایستد.

این دست را بگو که دست بدارد ازین لرزش مداوم.

این قلب را بگو که نشکند واشک از ناودان چشم،نریزد.

این دل بیتاب را بگو که فاطمه هست،نمرده است!

ای جلوه ی خدا!ای یادگار رسول!زیستن بی تو،چه سخت است  L

ماندن،بی تو،چه دشوار  L

این مرگ،مرگ تو نیست.مرگ عالم است.

حیات بی تو،حیات نیست  L

این مرگ،نقطه ی ختمی است بر کتاب جهان!

زمین با چه دلی تو را در خویش میگیرد ومتلاشی نمیشود؟؟

آسمان،با چه چشمی،به رفتن تو مینگرد که از هم نمیپاشد وفرو نمیریزد؟؟

خدا اگر نبود،چه میکردم با این مصیبت عظمی؟؟

فاطمه جان........حضور تو مرهمی بود بر جراحت فقدان رسول.

اما...اکنون،من،اینهمه تنهایی را کجا ببرم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

السلام علیک ایتهاالصدیقة الشهیده فاطمة الزهرا.....

 

نوشته شده در سه شنبه 91/2/5ساعت 11:12 عصر توسط صبا نظرات ( ) |